روابط عمومی و فرهنگ سازی (آموزش روحانیون)

ازآن جایی که فرهنگ سازی یک فعل اجتماعی است که در ارتباط با گستره وسیعی از انسان ها سرو کار دارد و می خواهد بر رفتار و ذهنیت تعداد زیادی از آدمیان تاثیر بگذارد یک عمل روابط عمومی است زیرا شناخت افکار عمومی وتاثیر و نفوذ در آن یکی از وظایف و شاید مهمترین وظیفه روابط عمومی است.شناخت افکار عمومی نقش بسیار زیادی در فرایند فرهنگ سازی خواهد داشت به این دلیل که فرهنگ و رفتار یک جامعه ناشی از نوع تفکر و اندیشه حاکم بر اذهان مردم آن جامعه است و تغییر واصلاح فرهنگ یک جامعه با تغییر واصلاح فکر و اندیشه مردم آن جامعه ممکن می شود. ازاین رو روابط عمومی به عنوان نماینده رسمی وعلمی شناخت و مطالعه افکار عمومی اهمیتی مضاعف می یابد. روابط عمومی به دلیل وظیفه درون سازمانی و برون سازمانی ،بیش از همه در اعتلا ورشد فرهنگ ورفتار با انسان سروکار دارد که از زمینه ها و امکانات وابزارهای خوبی جهت این اعتلا قدم بردارد و با مخاطب شناسی برای اقناع و نفوذ در مخاطبین دست یابد.طریق شناخت علمی و صحیح مخاطبان به راهبردهای معین و اجرای برنامه های سازماندهی شده به اطلاع رسانی و تدوین فرهنگ صحیح فردی و اجتماعی بپردازد و با تعمیم وسیع برای ترویج و تبلیغ یعنی جاانداختن رفتارها والگوهای مناسب رفتاری به مقوله "فرهنگ سازی" به اجرا در آورد. تبلیغ ،ترویج ، اقناع ، اطلاع رسانی ، آموزش ، زمینه سازی ،فضاسازی و... روش ها و راهبردهایی است که به عنوان وظایف و کارکردهای روابط عمومی در فرآیند فرهنگ سازی نقش موثری دارند.با مطالعه در نقش و کارکردهای روابط عمومی می توان به امر "فرهنگ سازی" که در درون هر یک از وظایف جای دارد دست یافت. ازسه وظیفه اصلی در فرهنگ سازی می توان به ۱-اطلاع یابی ۲-اطلاع شناسی ۳-اطلاع رسانی اشاره کرد .