شهادت امام سجاد ( علیه السلام )
شیخ مفید و کلینی شهادت حضرت را سال 95 هجری نوشته اند.(اصول کافی،ج2، ص368). لکن برخی دیگر از محدثان و سیره نویسان سال 94 را ذکر کرده اند.(اربلی، کشف الغــــمه، ج2، ص101). در روز شهادت حضرت نیز اتفاق وجود ندارد. برخی آن را دوازدهم محرم و برخی بیست و دوم همین ماه ذکر کرده اند. کفعمی در مصباح می نویسد: حضرت روزشنبه بیست و دوم محرم سال 95 هجری با زهری که به دستور هشام بن عبدالملک بدو خوراندند مسموم شد. مشهور بین اصحاب این است که ولید بن عبدالملک به تحریک برادرش هشام بن عبدالملک(لعنت الله علیهم) امام را مسموم کرد. امام صادق(ع) فرمود:علی بن الحسین در 57 سالگی در سال95هجری وفات یافت و بعداز امام حسین 35 سال زندگی کرد.(اصول کافی،ج2، ص372).حضرت هنگام مرگ لختی از هوش رفت و چون به هوش آمد سوره واقعه و فتح را خواند و سپس فرمود: الحمدلله الذی صدقنا وعده و اورثنا الارض نتبوا من الجنه حیث نشاء فنعم اجر العالمین(سپاس خدایی را که وعده خویش را درباره ما راست فرمود و بهشت را میراث ما کرد تا هر جا که خواهیم جای گیریم، پس نیکوست پاداش عمل کنندگان(.زمر /74) و دیده برگذاشت و به سرای باقی شتافت.ابن سعد به سند خود از امام باقر آورده است که: امام سجاد وصیت کرد که او را در کفنی از جنس پنبه بپیچند و در حنوط او مشک نیامیزند.(ابن سعد،طبقات،ج5، ص163).به هنگام تشیع ودفن آن بزرگوار انبوهی از مردم فراهم آمد که مدینه مانند آن را کمتر دیده بود. مدفن آن حضرت قبرستان بقیع در کنار عموی بزرگوارش امام حسن مجتبی و فرزندانش امام باقر و امام صادق(علیهما السلام) است .
چند حدیث از امام سجاد ( علیه السلام )
نَظَرُ الْمُؤْمِنِ فِی وَجْهِ أخِیهِ الْمُؤْمِنِ لِلْمَوَدَّةِ وَ الْمَحَبَّةِ لَهُ عِبادَة
نظر کردن مؤمن به صورت برادر مؤمنش از روی علاقه و محبّت عبادت است.
تحف العقول: ص 204، بحارالا نوار: ج 78، ص 140، ح 3.
.***********************************************
مُجالَسَةُ الصَّالِحیِنَ داعِیَةٌ إلی الصَّلاحِ، وَ أدَبُ الْعُلَمأ زِیادَةٌ فِی الْعَقْلِ
هم نشینی با صالحان انسان را به سوی صلاح و خیر میکشاند، و معاشرت و هم صحبت شدن با علما، سبب افزایش عقل است.
بحارالا نوار: ج 1، ص 141، ضمن ح 30، و ج 75، ص 304
.***********************************************
إنَّ اللّهَ یُحِبُّ کُلَّ قَلْبٍ حَزینٍ، وَ یُحِبُّ کُلَّ عَبْدٍشَکُورٍ
همانا خداوند دوست دارد هر قلب حزین و غمگینی را (که در فکر نجات و سعادت خود باشد) و هر بنده شکرگزاری را دوست دارد.
کافی: ج 2، ص 99، بحارالا نوار: ج 71، ص 38، ح 25.
.***********************************************
اَلْخَیْرُ کُلُّهُ صِیانَةُ الانْسانِ نَفْسَهُ
تمام سعادت و خوشبختی، حفظ (و کنترل اعضا و جوارح خود از هرگونه بدی) از سوی خویش است.
تحف العقول: ص 201، بحارالا نوار: ج 75، ص 136، ح3
.***********************************************
سادَةُ النّاسِ فی الدُّنْیا الاَسْخِیاء، وَ سادَةُ الناسِ فی الاخِرَةِ الاتْقیاء
در این دنیا سرور مردم، سخاوتمندان هستند؛ و در قیامت سیّد و سرور مردم، پرهیزکاران خواهند بود.
مشکاة الا نوار: ص 232، س 20، بحارالا نوار: ج 78، ص 50، ح 77
.***********************************************
مَنْ زَوَّجَ لِلّهِ، وَ وَصَلَ الرَّحِمَ تَوَّجَهُ اللّهُ بِتاجِ الْمَلَکِ یَوْمَ الْقِیامَةِ
هرکس برای (رضا و خوشنودی) خداوند ازدواج نماید و با خویشان خود صله رحم نماید، خداوند او را در قیامت مفتخر و سربلند میگرداند.
مشکاة الا نوار: ص 166، س 3.